Τον τελευταίο καιρό συχνά πυκνά πολλοί υποψήφιοι είτε ως δήμαρχοι είτε ως δημοτικοί σύμβουλοι αναφέρονται στην δημιουργία θεματικών πάρκων, πάρκων περιπάτου και αναψυχής.

Ίσως το γεγονός ότι ο απερχόμενος δήμαρχος κ. Πελετίδης ανέβασε πολύ την ιστορία κατασκευής του νοτίου πάρκου, ξεχνώντας βεβαίως σκοπίμως ότι ένα μέρος κατασκεύασε και χρηματοδότησε  με πλέον των 140.000 € ο ΟΛΠΑ.

Βέβαια πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι μια πρώην χαβούζα , έγινε πάρκο περιπάτου και αναψυχής και θα ήταν ακόμη πιο καλλίτερο να φρόντιζαν να κλείσουν η να στρέψουν αλλού τους υπονόμους , όπου με κόντρα άνεμο δεν στέκεσαι από την μπόχα.

Θετικό και θεμιτό λοιπόν να αναφέρονται όλοι στα πάρκα , εξ’ ου και η παρκομανία.

Τα θεματικά πάρκα δεν είναι ούτε κακή ιδέα και αναγκαία αν πληρούν κάποιες προϋποθέσεις όπως λχ.

• Να εξυπηρετούν τις ανάγκες των δημοτών
• Να συνεργάζονται μεταξύ τους κάτω από ένα ολοκληρωμένο σχέδιο πόλης
• Να υπάρχει συνέργια με την τοπική οικονομία , παραγωγή-μεταποίηση-εμπόριο
• Να αυτοχρηματοδοτείται από ήπιες μορφές οικονομικής δραστηριότητας
• Να δημιουργεί εξωστρέφεια

Η Συνυποψήφια μου κα Βίκυ Αγγελοπούλου σε ένα πρόσφατο άρθρο ανέφερε ως πρόταση την δημιουργία μιας παραμυθούπολης  στην περιοχή του ρηγανόκαμπου, όπου σε συνέργια με το συνεργείο κατασκευής καρναβαλικών φιγούρων στο πετρωτό , θα μπορούσε να υπάρχει διπλή οικονομική δραστηριότητα , νέες θέσεις εργασίας.

Πράγματι η παραπάνω πρόταση πληροί και τις 5 παραπάνω προϋποθέσεις.

Όμως θεματικά πάρκα δεν είναι μόνο σε δημοτικές η δημόσιες εκτάσεις αλλά και μέσα στην πόλη την θάλασσα κλπ.

Η Ιστορική και γοητευτική περιοχή του «μαρκάτου», τα «γύφτικα», μπορούν να αποτελέσουν πάρκα μέσα στην πόλη. Αντιγράφω από όμορφο άρθρο : Το Μαρκάτο δεν ήταν μόνο μία εμπορική αγορά, αλλά ένας χώρος που μπορούσε να βρει κανείς τεχνίτες όλων των ειδών, πεταλάδες, σιδηρουργούς, δερματέμπορους, χαλκουργούς και πολλούς ακόμα. Πλέον έχουν απομείνει λίγοι τεχνίτες και αυτοί έχουν πάρει το κατάστημα και τον χώρο που λειτουργούν από τους πατεράδες τους και τους παππούδες τους. Η Αναβίωση των ξεχασμένων επαγγελμάτων από ανθρώπους που θα έχουν ειδικό προνομιακό καθεστώς φορολόγησης, ασφάλισης με ήπια χρηματοδότηση θα καθιστούσε την περιοχή κόσμημα για την πόλη ομοίως και τα «γύφτικα» επίσης αντιγράφω : Η συνοικία πήρε το όνομα της, όταν τον 13ο αιώνα οι Βενετοί κάτοχοι της Πάτρας έφεραν και εγκατέστησαν εκεί τσιγγάνους οι οποίοι είχαν έρθει στην Ελλάδα από την Ινδία ή την Αίγυπτο.
Μοναδική ασχολία τους ήταν η κατεργασία σιδήρου. Οι τσιγγάνοι αυτοί μέχρι τα νεότερα χρόνια εξέλεγαν τον αρχηγό τους, ενώ πιο παλιά εξέλεγαν και ένα καπετάνιο ο ποίος ήταν πάντα λαϊκός και όχι τσιγγάνος. Σήμερα στην περιοχή υπάρχουν απόγονοι αυτών των τσιγγάνων, οι οποίοι βέβαια έχουν αφομοιωθεί με τον υπόλοιπο πληθυσμό της πόλης.

Τέλος ας μην υποτιμούμαι το θαλάσσιο θεματικό πάρκο που θα μπορούσε να εκταθεί από την περιοχή του Ψαθοπύργου με την δραστηριοποίηση πολλών καταδυτικών κέντρων.

Π ΘΩΪΔΗΣ ( ΠΩΛ ) ΠΟΛΥΧΡΟΝΗΣ

Λογιστής – Φοροτεχνικός

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος με την Ώρα Πατρών Γ. Ρώρου

Μοιραστείτε το άρθρο!